Leczenie ortodontyczne u dzieci
Wiek dziecka lub nastolatka częściowo determinuje rodzaj leczenia ortodontycznego oraz leczenia ortopedycznego w obrębie jamy ustnej i twarzy, niezbędnego dla skorygowania nieprawidłowej pozycji zębów, wad zgryzu, problemów dotyczących wielkości i pozycji szczęki i żuchwy itp. Dzieci w wieku czterech i więcej lat mogą być leczone ortopedycznie w celu rozwiązania problemów nieprawidłowej pozycji zębów poprzez całkowitą (obejmującą zarówno koronę, jak korzeń) zmianę pozycji nieprawidłowo ustawionych zębów.
U dzieci w wieku siedmiu i więcej lat można w większości przypadków prowadzić leczenie mające na celu skorygowanie problemów związanych z nieprawidłowym rozwojem szczęk (nadmierny wzrost lub niedorozwój), brakiem równowagi między szczęką i żuchwą, deformacjami podniebienia oraz nieprawidłowym ustawieniem górnych i dolnych zębów. W wieku 11 i więcej lat, wraz z pojawianiem się w łukach zębowych zębów stałych, można uzyskać docelowe uszeregowanie zębów poprzez specjalne aparaty ortodontyczne, które pozwalają uzyskać zmianę pozycji zębów poprzez ich rotacje lub korygowanie braku uszeregowania w trakcie wzrostu szczęki i żuchwy.
Leczenie ortodontyczne u dorosłych
Po wyjściu z wieku nastoletniego leczenie ortodontyczne może być prowadzone z przyczyn estetycznych (uszeregowanie nieprawidłowo ustawionych zębów), ale najczęściej powodem lecenia jest korekta problemów okluzyjnych (przodozgryz/tyłozgryz, zgryz głęboki, zgryz otwarty itp.).
O ile u dzieci leczenie ortodontyczne jest zwykle prowadzone z użyciem aparatów stałych, ruchomych lub częściowo ruchomych, u osób dorosłych oraz w przypadkach wymagających leczenia ortopedycznego w obrębie jamy ustnej i twarzy wykorzystuje się zakotwienie kostne z użyciem mini-implantów i płytek kotwiących.
Ponadto u pacjentów dorosłych, u których doszło do zakończenia wzrostu, nie można już zmienić pozycji lub wielkości szczęk poprzez leczenie ortopedyczne jamy ustnej i twarzy, w związku z czym konieczne są zabiegi chirurgii szczękowo-twarzowej.