Zabiegi chirurgii szczękowo-twarzowej
Najczęściej przeprowadzane zabiegi chirurgiczne dotyczą przypadków:
- wad wrodzonych (rozszczep twarzy, rozszczep wargi, rozszczep wargi, szczęki i podniebienia itp.);
- nieprawidłowości budowy i deformacji (prognatyzm, retrognatyzm, asymetrie szczęki lub żuchwy w wymiarze pionowym lub poziomym, zgryz otwarty przedni itp.);
- anomalii dotyczących stawów skroniowo-żuchwowych (TMJ), ich ankylozy, urazów i dysfunkcji;
- infekcji w obrębie twarzy (zapalenie zatoki szczękowej, zapalenie tkanki podskórnej twarzy i szyi, infekcje bakteryjne miazgi zębów itp.);
- nowotworów jamy ustnej (rak dna jamy ustnej, języka, migdałków, podniebienia, policzków, dziąseł i warg) i gardła;
- chirurgicznego usuwania trudno dostępnych zębów ze skrajnie zakrzywionymi korzeniami lub zębów bardzo zniszczonych przez próchnicę;
- usuwania guzów łagodnych i torbieli szczęk;
- rekonstrukcji tkanek twarzy z użyciem przeszczepów kostnych i płatów skórnych lub płatów uszypułowanych;
- protez twarzy lub protez szczękowo-twarzowych – epitez;
- chorób i zmian w obrębie błony śluzowej jamy ustnej;
- zabiegów przedimplantacyjnych (odbudowa objętości kości szczęk), a następnie zabiegów wszczepiania implantów.
Zabiegi wszczepiania implantów
Najczęściej wykorzystywana technika wszczepiania implantów stomatologicznych obejmuje trzy kolejne etapy:
- pełne osadzenie implantu w kości szczęki lub żuchwy z użyciem śrub zamykających i zaszyciem dziąsła dla umożliwienia gojenia (od 3 do 6 miesięcy);
- przykręcenie „łącznika gojącego” dla stworzenia w obrębie dziąsła przestrzeni, ułatwiającej późniejsze osadzenie uzupełnienia protetycznego; tę procedurę można przeprowadzić dopiero po uzyskaniu skutecznej osteointegracji implantu;
- zdjęcie łącznika gojącego i osadzenie korony protetycznej albo uzupełnienia wielopunktowego na implantach stomatologicznych.
