Dziękujemy za odwiedzenie naszej witryny internetowej.
Ta strona jest przeznaczona wyłącznie dla personelu medycznego.
jestem pracownikiem służby zdrowia
Chcę uzyskać dostęp \ do witryny internetowej \ „dla pacjenta”
Od lat 80-tych XX wieku implantologia stomatologiczna szeroko się rozpowszechniła.
W przeszłości pozycja implantu zależała od tego, gdzie zostało zachowane podparcie kostne.
Dzisiaj to uzupełnienie protetyczne determinuje jego pozycję.
Dlatego konieczna stała się regeneracja kości. Opracowano wiele technik, między innymi technikę sterowanej regeneracji kości (GBR), która zajęła szczytne miejsce w arsenale terapeutycznym chirurgów stomatologicznych.
Sterowana regeneracja kości pochodzi z periodontologii i rozwinęła się w oparciu o technikę sterowanej regeneracji tkanek (ang. Guided Tissue Regeneration, GTR). Biologiczna procedura GTR, którą opisali Nyman i wsp. w roku 1980 i 1982, wykorzystuje fizyczną barierę, dzięki której możliwa jest rekolonizacja powierzchni korzenia przez komórki ozębnej (1) (2) (3).
Idea ta została poszerzona o regenerację kości przez Dahlina i wsp. w roku 1988, pod wpływem inspiracji wynikami badania, w którym Murray i wsp. w roku 1957zaobserwowali regenerację kości w obrębie klatki z tworzywa sztucznego, wprowadzonej do ubytku kostnego w kości biodrowewj u psa (4). Odkryli oni, że jest możliwa odbudowa kości wokół implantów wszczepionych do kości piszczelowwej królików i pokrytych błonami z ePTFE (ekspandowanego politetrafluoroetylenu (5).
Początkowo w zabiegach GBR stosowano sztywne błony, które stabilizowały skrzep krwi i umożliwiały kolonizację i regenerację przestrzeni przez komórki osteogenne, ponieważ przestrzeń ta była w ten sposób chroniona przed inwazją komórek nabłonka łączącego, które zapewniają szybsze gojenie.
Następnie dodano biomateriały, stanowiące podparcie dla błony, która nie musiała już być sztywna, co umożliwiło wprowadzenie mniej sztywnych błon resorbowalnych. Z czasem pojawiły się kolejne warianty, takie jak stosowanie śrub do osteosyntezy, utrzymujących błony w pewnej odległości niczym „słupki namiotu”, albo stosowanie płytek kości zbitej w charakterze sztywnej błony w technice szalowania.
Idea sterowanej regeneracji kości opiera się na następujących zasadach (6):
Wskazania do sterowanej regeneracji kości:
Podstawę GBR stanowi błona, którą często łączy się materiałem wypełniającym.
Błony
Wyróżniamy dwa rodzaje: błony resorbowalne i nieresorbowalne.
Błona nieresorbowalna:
Błona resorbowalna:
Biomateriały
W sterowanej regeneracji kości stosuje się wiele różnych biomateriałów, poniżej przedstawiono krótkie podsumowanie.
Materiał autogenny: Przeszczep kostny od biorcy
Materiał allogenny: Przeszczep kostny od dawcy należącego do tego samego gatunku co biorca
Materiał ksenogenny: Przeszczep kostny od dawcy należącego do innego gatunku niż biorca
Materiał syntetyczny: Syntetyczny przeszczep kostny, wyprodukowany w laboratorium
Niezależnie od stosowanej błony i biomateriału, powodzenie zależy głównie od poniższych trzech warunków:
